Joga Wrocław – „Daj mi nogę, żebym na niej stanął, a poruszę cały świat”. (Archimedes)
Na dwóch nogach stoi się łatwo. Schody zaczynają się, gdy przychodzi nam stać na jednej nodze.
Kiedy obserwuję nowych uczniów, którzy po raz pierwszy wykonują asany balansujące, czyli te, gdzie stoi się na jednej nodze, widzę, jakim jest to dla nich wyzwaniem. Problemy z utrzymaniem równowagi są zazwyczaj spore. Jednak każde kolejne zajęcia przynoszą widoczny postęp. Cieszy to mnie i samych ćwiczących, dla których zdolność wykonania pozy jest znakiem, że ich ciało się zmienia.
Seria na jednej nodze:
– poprawia krążenie krwi – krew dociera do wszystkich organów wewnętrznych i gruczołów wydzielania wewnętrznego,
– rozwija koncentrację, cierpliwość i determinację,
– poprawia elastyczność i siłę dolnego odcinka kręgosłupa,
– angażuje większość mięśni całego układu.
W tej części serii Bikyasy nasza uwaga kieruje się często w stronę wewnętrznej części ud. Są one bowiem tak „zaprojektowane”, aby pomagać przenosić ciężar ciała z jednej nogi na drugą. Im silniejsze mięśnie wewnętrznych ud, tym łatwiej utrzymać równowagę na jednej nodze.
1. Pierwszą ze stojących asan jest utthita hasta padangusthasana. Stoimy na jednej nodze. Łapiemy paluch drugiej nogi i podnosimy nogę do góry. Obie nogi powinny być proste. Plecy także pozostają proste.
Poza ta koncentruje się na plecach – górnej ich części. Terapeutycznie oddziałuje na osteoporozę.
Korzyści wypływające z praktykowania tej asany:
– wzmacnia nogi i kostki,
– rozciąga tył nóg,
– poprawia umiejętność balansowania.
Przeciwwskazania do wykonywania asany to kontuzje stawów skokowych i dolnych pleców.
2. Następnie przechodzimy do asany „czoło do kolana”. Jest to asana, w której stojąc na jednej, prostej! nodze, pochylamy się do przodu i chcemy czoło przyciągnąć do drugiej, prostej! nogi, którą z kolei trzymamy oburącz za stopę. Stopę ustawiamy w pozycji flex. Asana ta rozciąga ścięgno Achillesa, tył nóg. Jeszcze intensywniej wpływa na kształtowanie równowagi.
3. Kolejną pozycją jest stojący łuk – Dandayamana-Dhanurasana. Pozycja ta jest trudna, wymaga skupienia i koncentracji. Oddziałuje w kilku kierunkach.
W asanie tej stoimy, rzecz jasna, na jednej nodze. Drugą nogę chwytamy i ciągniemy jednocześnie do tyłu i do góry. Im mocniej ciągniemy, kopiemy nogę do tyłu i do góry, tym łatwiej zachować równowagę.
Asana ta:
– rozciąga przód uda nogi w górze i wzmacnia tylną grupę mięśniową,
– poprawia pracę serca poprzez ułatwiony przepływ krwi z jednej części ciała do drugiej,
– wpływa korzystnie na zmysł równowagi.
4. Tuladandasana – asana, podczas której chcemy wydłużyć, rozciągnąć całe ciało. Jedna noga jest wyciągnięta do tyłu, podniesiona do poziomu biodra (równolegle do podłogi). Stoimy na drugiej, wyprostowanej nodze. Ręce zaś są złączone i wyciągnięte do przodu w jednej linii z głową. Nazwę nożna przetłumaczyć jako kij, patyk. Można też ją zobrazować jako literkę „T”.
– wspomaga pracę serca, dostarczając krew do wszystkich arterii, dzięki czemu korzystnie wpływa na dotlenienie komórek ciała,
– rozciąga mięśnie ramion, rąk, nóg; w zasadzie aktywizuje większość dużych grup mięśniowych,
– przynosi ulgę w bólach kręgosłupa, ponieważ wzmacnia mięśnie dolnych pleców,
– masuje organy wewnętrzne, głównie: trzustkę, wątrobę i śledzionę,
– leczy żylaki,
– pomaga uwolnić się od stresu.
Cała seria balansująca w Bikyasie jest zaczerpnięta z jogi Bikram.
„Nigdy nie jest za późno, zbyt źle, nigdy nie jesteś za stary czy za chory, żeby spróbować zacząć od początku jeszcze raz”. (Bikram Choudhury )
Gorąco zachęcam do próbowania, do zmagań z własnym ciałem i ograniczeniami, jakie stawia nam nasz umysł. Korzyści, które płyną z praktykowania jogi, znacznie przewyższają trudności, które mogą wystąpić na początku!
PS. Psy nie dały się przekonać, żeby nie brać udziału w sesji. Bardzo lubią towarzyszyć mi podczas ćwiczeń 🙂
autor: Bikyasa Joga Wrocław