Powerofyoga

Ajurweda. Jak dbać o siebie i być zdrowym

Poniżej zamieszczam fragment książki „Ajurweda. Jak dbać o siebie i być zdrowym”. Zachęcam do lektury.

Ajurweda jest starożytną, holistyczną medycyną niekonwencjonalną wywodzącą się z Indii. Zajmuje się zarówno zdrowiem fizycznym jak i psychicznym. Do dziś stosowana, w 1979 r. oficjalnie została uznana przez Światową Organizację Zdrowia. Sporo uwagi poświęca pożywieniu, które może i leczyć, i szkodzić.

Ajurweda-okladka-30-10

Smaki a zdrowie

fragment z książki dr. Partapa Chauhana „AJURWEDA. Jak dbać o siebie i być zdrowym”

Smak zajmuje w ajurwedzie decydujące miejsce. Tak jak zrozumienie i analiza trzech dosz konieczna

jest do zdiagnozowania choroby, tak rozumienie smaków jest niezbędne do leczenia chorób. Lekarz,

który ma głęboką znajomość dosz i smaków, zawsze będzie odnosił sukcesy, nawet w leczeniu

chorób przewlekłych.

Ajurweda dzieli rośliny na dwie główne grupy: pożywienie i zioła. Aby wiedzieć, jak oddziałują

na ludzkie ciało, konieczne jest zrozumienie ich w odniesieniu do teorii pięciu podstawowych

elementów, ponieważ to one tworzą ich smak. (…)

Autorzy tekstów ajurwedyjskich rozważali właściwości i klasyfikację smaków. W starożytności

ajurwedyjskie szkoły i nauczyciele mieli często rozbieżne zdanie na temat tego, ile jest smaków.

Ustalono, że istnieje sześć smaków, i ta koncepcja od tej pory stanowi podstawę praktyki

ajurwedyjskiej. Te sześć smaków to: słodki, kwaśny, słony, ostry, gorzki, cierpki.

Smaki te w różnych proporcjach zawierają się w każdej porcji jedzenia czy ziół i decydują o

wyjątkowym smaku danego pokarmu. Kiedy coś określamy jako słodkie, to znaczy, że smak (rasa)

słodki jest dominujący. Wszystkie pozostałe smaki są jednak także obecne w różnych proporcjach.

Nazywa się je anurasa (niedominujące). Mimo że każdy smak jest kombinacją pięciu podstawowych

elementów, w każdym można wyróżnić dwa elementy najbardziej dominujące. Mają one różny

wpływ na dosze, z uwagi na różną relację pomiędzy zawartą w nich kompozycją podstawowych

elementów a kombinacją podstawowych elementów w ciele.

Na przykład słodki smak składa się głównie z ziemi (pṛthivī) i wody (jala ). Słodkie jedzenie powoduje

wzrost doszy kapha, w której także elementami dominującymi są ziemia i woda. Smaki: słony, kwaśny

i ostry zawierają element ognia (agni) i powodują wzrost pitta. Smaki zawierające powietrze (vāyu)

— ostry, gorzki, cierpki — powodują wzrost vata, ponieważ ich wspólnym dominującym elementem

jest powietrze („podobne wzmaga podobne”).

Połączenie smaków

Kiedy natura danego pożywienia zostanie już określona, można za pomocą smaków równoważyć

dosze, tkanki i odpady przemiany materii. Smaki, które mają wspólne elementy z daną doszą

powodują jej wzrost, natomiast smaki o przeciwnych elementach — obniżenie.

Spożywanie wszystkich sześciu smaków jest konieczne do prawidłowego funkcjonowania całego

organizmu. Dieta zawierająca odpowiednie proporcje wszystkich smaków zapewnia wystarczającą

ilość składników odżywczych wszystkim tkankom, doszom i innym składnikom ciała.

Pozwolenie by jeden smak zupełnie zdominował dietę, wykluczenie jakiegoś smaku albo stosowanie

złej kombinacji smaków prowadzi do podwyższenia i nierównowagi dosz. Wtedy może pomóc

włączenie do diety smaku przeciwnego.

Połączenie smaków we właściwy sposób zapobiega ich negatywnemu oddziaływaniu na dosze, np.

kwaśny smak wzmaga doszę pitta, ale jeśli potrawa zawierać będzie też gorzki smak (obniży pitta), to

zneutralizujemy i zrównoważymy wpływ kwaśnego smaku. (…)

Wpływ smaków

• Słodki (madhura): buduje wszystkie siedem tkanek (dhātu), daje ciału siłę i odporność, nawilża,

poprawia cerę i zadowala zmysły. Jest wskazany dla dzieci i osób starszych oraz dla kobiet w ciąży

i matek karmiących. Powoduje wzrost kapha, a także obniża vata i pitta. Spożywany w nadmiarze,

może doprowadzić do zaburzeń kapha, czyli ospałości, ociężałości i otyłości. Nadmiar tego smaku

jest przyczyną wielu chorób: cukrzycy, artretyzmu, chorób serca, guzów, bólów głowy i problemów z

układem moczowym.

• Kwaśny (amla): nasila apetyt, reguluje pracę serca, wzmaga ogień trawienny (jaṭharāgni ),

pomaga w eliminacji odpadów (mala) i gazów. Podwyższa pitta i kapha, obniża vata. Spożywany

w nadmiarze może wywoływać symptomy wskazujące na zaburzenie pitta: zanieczyszczenie krwi,

swędzenie, problemy skórne, stany zapalne, gorączkę, pragnienie, niedobór żelaza i pocenie się.

• Słony (lavaṇa): nasila apetyt i trawienie, wspomaga tworzenie się nowych komórek i usuwa

blokady z kanałów (srota). Wzmaga pitta i kapha, obniża vata. Spożywany w nadmiarze, wywołuje

problemy skórne: bielactwo, pieczenie i swędzenie skóry, zmarszczki i łysienie, skłonność do zatruć,

puchnięcia oraz zaburzeń wydalania moczu.

• Ostry (kaṭu): zmniejsza opuchliznę, pomaga zredukować tkankę tłuszczową, leczy stany zapalne

nosa i klatki piersiowej, otwiera zablokowane kanały, wzmaga apetyt i odświeża jamę ustną.

Jest bardzo pomocny przy wielu alergiach. Podwyższa vata i pitta, obniża kapha. Spożywany w

nadmiarze, niszczy tkankę łączną w stawach, mleko w piersiach, płyny reprodukcyjne (śukra) i zapasy

tłuszczu. Może spowodować drgawki, bóle w dole brzucha i wychudzenie. Powinien być spożywany

z masłem klarowanym ghi lub z olejem, inaczej może podrażnić ścianki jelit i zniszczyć ich ochronną

florę bakteryjną.

• Gorzki (tikta): zwiększa obrzęki i zatrzymanie wody, zabija pasożyty, neutralizuje substancje

trujące w ciele i oczyszcza krew. Pomaga w leczeniu pieczenia i swędzenia skóry, zapobiega

mdłościom i wymiotom. Używa się go jako toniku na słabą wątrobę. Oczyszcza mleko w piersiach,

jest wskazany dla karmiących matek, przy gorączce i infekcjach gardła. Wzmaga vata i obniża pitta

oraz kapha. Spożywany w nadmiarze, wysusza płyny organiczne, prowadzi do odwodnienia tkanek i

utraty sił.

• Cierpki (kaṣāya): oczyszcza krew, przyspiesza trawienie, usuwa toksyny ze skóry, pomaga przy

biegunkach. Wzmaga vata, obniża pitta i kapha. Spożywany w nadmiarze, wywołuje gazy, wzdęcia i

bóle serca, zaparcia, wychudzenie, pragnienie i impotencję.

Szczegółowe zasady równoważenia smaków zostały omówione w książce dr. Partapa

Chauhana „AJURWEDA. Jak dbać o siebie i być zdrowym” (Wyd. Virgo 2014):

http://virgobooks.pl/alfabetyczny-katalog-ksiazek/90-zapowiedz-ajurweda-jak-dbac-o-siebie-i-byc-
zdrowym-dr-partap-chauhan.html

 

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *